Sinds het vertrek van coach Keijzer twee weken geleden kwamen de waterpoloheren van de Reest weer voor het eerst in eigen bad in actie. Het immer lastige Proteus uit Twello stond op het programma. Ondanks het gemis van trainer/coach Keijzer is de instelling tijdens trainingen en wedstrijden buitengewoon goed en waren de Meppelers gebrand op een goed resultaat. Door de selectie te complementeren met Roelof Driesen en Bram van der Zwan waren alle peilen gericht op een goed resultaat. Helaas werden de Meppelers slachtoffer van de eigen goede intenties en werd er een kansloze 0-10 nederlaag geleden.
Dat de Reest in zwaar water zit is nu wel duidelijk. Met een kleine selectie en zonder trainer/coach is het iedere wedstrijd een kwestie van overleven. Belangrijkste doelstelling is het spel weer onder controle te krijgen en met vertrouwen in het water te duiken. Dat spelbeeld krijgt de laatste weken langzaam weer vorm en het vertrouwen groeit met de week. In de eerste periode leek er in de eerste minuten een typische de Reest – Proteus wedstrijd te ontstaan. Kansen over en weer en weinig niveauverschil tussen beide ploegen en spelers. Het eerste wapenfeit werd genoteerd door Proteus waarmee de eerste periode ook werd afgesloten; 0 -1.
In de tweede periode startte de Reest goed. Aanvallend werd er gepoogd veel druk te zetten op Proteus. Juist deze aanvalsdruk was in voorgaande wedstrijden ver te zoeken. Typerend voor een ploeg die weer zoekend is naar de vorm is dat juist op die momenten verkeerde keuzes worden gemaakt. Er werd met teveel mensen ingezwommen en passes waren kwamen te snel en onzorgvuldig. Hierdoor was de chaos compleet en verloor de Reest ieder overzicht en controle over het spel. Proteus speelde daarentegen zeer zorgvuldig en bedreven en de Meppelers zwommen dan in de omschakeling van aanval naar verdediging compleet achter de feiten aan. Proteus kon zodoende eenvoudig uitlopen naar een comfortabele voorsprong van 0 – 5 halverwege. Bij de Meppelers groeide de wanhoop en het vertrouwen op een goed resultaat was volledig weg.
Aanvoerder Eelco Bakker pepte de ploeg naar de derde periode toe weer wat op. Bakker hamerde erop dat het resultaat er wellicht niet meer toe doet maar dat de ploeg moet blijven knokken en met een positieve instelling in het water moet liggen. De woorden van Bakker hadden effect. Er werd gewerkt en geknokt. Arnold Venekamp onderscheidde zich in deze periode door een aantal uistekende acties. In tegenstelling tot de eerste twee perioden creëerde de Reest nu veel meer kansen. Juist op die momenten ontbreekt het zelfvertrouwen om de kansen om te zetten in productieve cijfers. Proteus voelde dit feilloos aan en trok zich ver terug op eigen helft en zette een verdedigend blok op waar de Reest zich mentaal niet doorheen kon werken.
Het spelbeeld was in de laatste twee perioden dan ook beter in evenwicht. Echter, qua productiviteit was deze volledig gelijk aan de eerste twee. 0 voor de Reest en 5 voor Proteus. Hierdoor eindigde de wedstrijd in een pijnlijke 0 – 10 nederlaag. De teleurstelling was er dan ook na afloop. Een nederlaag van een dergelijk formaat was zeker niet nodig geweest. De Reest moet dan ook teren op de goede punten uit deze wedstrijd. Het spel wordt steeds completer en de aandachtspunten zijn duidelijk. Volgende week staat de derby tegen de Kikker uit Emmen op het programma
