Afgelopen zaterdag stond de een na laatste thuiswedstrijd van MZ&PC heren 1 op het programma. Directe concurrent ZPC De Hof uit Markelo kwam op bezoek. Trainer/ coach Michel Van den Hoofdakker liet de volgende jeugdspeler met potentie, Twan Zeegers, debuteren in de meppeler hoofdmacht. Twan had het afgelopen seizoen al diverse wedstrijden met het tweede en derde herenteam meegedaan en vertoont wekelijks zijn sterke midvoorspel in de eigen B-competitie. Twan trainde de afgelopen weken goed mee met de selectie en mocht nu dus debuteren. Naast Twan, werden ook de jeugdspelers Bart Crouse en Joshua de Vries – beide definitief doorgebroken – toegevoegd aan het wedstrijdformulier. Martijn Meijer moest geblesseerd toekijken vanaf de kant. In een sfeervol bad Hesselingen knokte De Reest zich via tussenstanden 2-1, 4-2 en 6-4, naar een 8-5 overwinning.
ZPC De Hof zou waarschijnlijk wel gebaald hebben van de nipte nederlaag in Markelo, eerder dit seizoen, want de ploeg trok meteen alle fysieke registers open. Na nog geen 5 seconden te spelen resulteerde dit in de eerste uitsluiting van De Hof. De Reest was nog niet helemaal bij de les en had niet gerekend op deze snelle overtalsituatie, waardoor het balbezit maar van korte duur was. Was De Reest een week eerder in Tubbergen nog geduldig in de aanval en uiterst trefzeker in de overtalsituaties; afgelopen zaterdag was het spel van de thuisploeg rommelig. Walter van Dongen kreeg al snel een eerste opgelegde kans, die hij hoog over schoot. Uit een volgende manmeer, behield Van Dongen wel de rust en schoot de 1-0 raak. De uit Hoogeveen overgekomen Van Dongen speelt sinds dit seizoen in het eerste van De Reest en is eigenlijk al niet meer weg te denken uit de selectie. In het tweede deel van de eerste periode verloor De Reest de controle in de verdediging. De fel inzwemmende Markeloers werden onreglementair afgestopt, wat de nodige uitsluitingen aan De Reest zijde tot gevolg had. Gelukkig waren de verdedigers en sluitpost Martijn Schuring steeds wel bij de les, en bleef de schade in deze fase beperkt tot 1 tegendoelpunt. Job Voogt schoot aan het eind van de eerste periode na een prachtige actie, De Reest weer op voorsprong.
De tweede periode was qua spelbeeld vergelijkbaar met de eerste. Fysiek spel van De Hof, rommelige en gehaaste aanvallen van De Reest en veel onbenutte uitsluitingen aan beide kanten. De Hof kon als eerste scoren, 2-2. Maar de Reest leek in de duels steeds net iets slimmer dan De Hof, en zo kon de ploeg de voorsprong langzamerhand uitbouwen naar 4-2. Maarten Flederus schoot de derde raak voor De Reest, na een manmeer situatie waarin Bart Crouse heel goed het overzicht hield en de vrije man wist te vinden. Richard Kamphuis maakte zijn eerste van de wedstrijd en zijn 46ste van het seizoen, uit een strafworp.
Ook in de derde periode kwam De Hof als eerste tot scoren. De aansluitingstreffer viel op een cruciaal moment in de wedstrijd. En toen De Reest even later de zoveelste uitsluiting kreeg te verwerken, moest de ploeg alle zeilen bijzetten om de voorsprong te behouden. Keeper Schuring hield echter het overzicht en kon de poging keren. In de daarop volgende aanval vergrootte De Reest de voorsprong weer tot twee doelpunten. Richard Kamphuis kwam als 2e midvoor naast Twan Zeegers liggen, werd goed gevonden en werkte de bal met veel overmacht tegen de touwen, 5-3. Twan Zeegers speelde in de derde periode als eerste midvoor en deed dat zeer verdienstelijk. Menig midachter van De Hof moest aan de noodrem trekken om de sterke meppeler van het scoren af te houden. Ook verdedigend voerde Twan zijn taken met veel discipline uit. Joshua de Vries en Bart Crouse bleven in het geweld van De Hof ook goed overeind. Met name het positiespel van Bart was erg goed. Steeds was de jonge Crouse aanspeelbaar, zwom hij verdedigend de gaten dicht, of wist hij aanvallend heel handig de ruimte te creëren. Toen aan het eind van de derde periode De Hof het verschil wederom met 1 punt terug bracht, toonde Job Voogt zijn kwaliteiten. Ondanks dat hij slecht aangespeeld werd, wipte Job de bal listig over zijn tegenstander en dolde de keeper ook nog even met een smerig boogballetje. Staande ovatie voor Job, De Reest op 6-4.
Met nog 1 periode te spelen en nog steeds 2 doelpunten verschil geloofde De Reest in de overwinning. De eerste aanval was weer voor De Reest en onreglementair spel leverde een manmeersituatie op. Maarten Flederus schoot zijn tweede van de avond laag in de lange hoek, 7-4.
De Hof ging opportunistischer spelen door regelmatig een aanvaller te laten liggen. De Reest had dit goed in de gaten en ving het meestal goed op. 1 keer ontstond er knullig balverlies en leek De Hof tot scoren te komen. Bart Crouse was echter alert en offerde zichzelf op ten koste van een strafworp. Dit pakte heel goed uit voor De Reest, want penaltykiller Schuring stopte. Uit een tegenaanval verdubbelde Kamphuis eind vierde periode de voorsprong, 8-4. Met nog twee minuten te spelen bleek de buit dus binnen voor De Reest. William Bijker werd nog wel een keer voor 20 seconden de hoek in gestuurd, waarna De Hof de 8-5 maakte. Maar daar bleef het bij. In het slot van de wedstrijd kreeg De Hof wederom een strafworp mee, maar Schuring was vol zelfvertrouwen en stopte ook deze bal.
Michel Van den Hoofdakker was achteraf vooral te spreken over de mentaliteit van zijn ploeg, het verdienstelijke debuut van Twan Zeegers en het goede spel van Joshua De Vries en Bart Crouse. “Onze aanvallen waren in tegenstelling tot vorige week alleen wel erg rommelig. Met name in de manmeer creëerden we nu te weinig. Haal je hetzelfde moyenne als vorige week, dan win je hier met dubbele cijfers. Verdedigend zat het als altijd weer goed dicht. En heerlijk voor Schuring dat hij die beide strafworpen stopt!”
Met deze overwinning zet De Reest de goede reeks voort. Inmiddels in de ploeg zes wedstrijden op rij ongeslagen en heeft het positie 5 stevig in handen. Daarnaast staat het puntentotaal inmiddels op 33. Niet eerder haalde De Reest zoveel punten in 1 seizoen. Volgende week spelen de meppelers hun laatste uitwedstrijd tegen rode lantaarn De Walvisch. De Walvisch vecht voor hun laatste kans om niet te degraderen en zullen dus tot op het bot gemotiveerd zijn.
