Het blijft voor de waterpoloërs wachten op de eerste (thuis) zege van het seizoen. In een eenzijdig duel, waarbij tegenstander Orca het duel van begin tot einde domineerde, lieten de meppelers bij vlagen aardig waterpolo zien. Het was echter bij lange na niet voldoende om te spreken van een gelijkwaardige wedstrijd. Lichtpuntjes waren er wel te noteren. Zo was Arnold Venekamp verreweg de beste speler aan Reestzijde en was het spel van de andere jongelingen, Joost van der Zwan, Jeroen Pol en Jeroen Jonkman goed te noemen. Periodestanden: 0-3, 0-2, 1-2, 1-2. Eindstand 2-9.
De Reest begon de wedstrijd met een pressing eigen helft. Aanvallend wilde de ploeg meer druk op de helft van de tegenstander geven zodat er meer dreiging op vijandelijk doel gegeven kon worden. Dit lukte slechts ten dele. Orca speelde een straffe pressing waardoor het De Reest amper gelegenheid gaf rustig een aanval op te zetten. In verdedigend opzicht was het voor het doel van Martijn Schuring soms een chaos. Enkele malen werd de sterkste midvoor van Orca door een niet-verdediger aan Reest zijde verdedigend wat resulteerde in een 0-3 tussenstand aan het einde van de eerste periode. Gaandeweg de wedstrijd kreeg De Reest dit hekele punt verdedigend beter op orde waardoor met name de doelpunten uit contra aanvallen vielen.
Aanvallend lieten de meppelers weinig zien. Een enkele keer konden voorhoede speler Kamphuis en Meijer kansjes noteren maar was het onvoldoende om tot scoren te komen. Daarbij werden enkele manmeer situaties niet goed uitgespeeld waardoor de hatelijk nul op het scorebord bleef staan. Orca daar en tegen scoorde in de tweede periode nog tweemaal: 0-5.
De derde periode was de beste van De Reest. In een kort tijdsbestek werden enkele goede aanvallen gespeeld en werden er kansen gecreëerd. Helaas kon een mooi ingestudeerd blok niet doeltreffend afgerond worden door Arjan Hoeve. Even daarna kreeg De Reest een man meer waar Eelco Bakker de eerste treffer op het bord kon laten noteren. In volgende minuten golfde het spel heen en weer en kreeg De Reest enkele malen goede mogelijkheden om de score toch wat dragelijker te maken. Echter, de ploeg speelde zonder overtuigingskracht waardoor de doelpunten uitbleven. Orca had intussen nog wel tweemaal het doel gevonden waardoor de laatste periode met een 1-7 tussenstand werd ingegaan.
Daar verviel De Reest weer in haar statische, inspiratieloze aanvalsspel. Over het hele veld werd balverlies geleden waar Orca gretig gebruik van kon maken. Enkele goed uitgespeelde tegenaanvallen leidde tot twee doelpunten. Het was Arnold Venekamp die uit een strafworp zijn goede optreden kon bekronen met een doelpunt. In de laatste seconden was het Martijn Meijer die ook nog een strafworp miste. Tekenend voor een ploeg zonder vertrouwen.
Zo staat De Reest voor de 6e keer met lege handen. Er is echter wel een stijgende lijn te bespeuren als het gaat om het positiespel van de meppelers. Verdedigend staat het goed, aanvallend wordt echter te weinig gedaan met de kracht van de ploeg; in de dynamiek spelen. Spelers als Hoeve, Kamphuis, Meijer en Bakker worden in staat geacht een aanvallende actie te kunnen maken maar door het statische teamspel worden de voorhoede spelers veel te weinig in stelling gebracht. Dat was in voorgaande jaren juist de kracht van de meppelers. Via een dynamisch aanvalsspel met veel beweging de tegenstander dwingen tot overtredingen.
Afsluitend; de ploeg is zeker op de goede weg is. De zware trainingsarbeid zal vroeg of laat zijn vruchten gaan afwerpen. Daarbij is de ontwikkeling van de jeugdspeler zowel in het eerste als tweede team positief te noemen.
