In bad Hesselingen stond afgelopen zaterdag het waterpolotreffen tussen debutant de Reest en één van de titelkandidaten SGHA uit Heerenveen op het programma. Bij de Reest ontbraken Martijn Meijer (WK Timber Sports) en David IJben (werk), Fabian Compagner en Wouter de Vries completeerden voor deze gelegenheid de selectie. De Reest had bij aanvang van de wedstrijd de hoop op een goede afloop gezien het spel van vorige week. In de eerste drie periodes leek er geen vuiltje aan de lucht en had de Reest alle mogelijkheden om de eerste felbegeerde punten binnen te halen. Via de periodestanden 2-2, 4-3 en 5-5 was alles nog open voor de vierde en beslissende periode. Echter, de koek was op bij de Reest en de geslepenheid van SGHA zorgde ervoor dat de wedstrijd in het minimale voordeel van 5-6 wed beslist.
In de eerste periode startte de Reest met overtuigend spel. SGHA werd met een goed uitgevoerde pressing op eigen speelhelft opgevangen. De verdediging in combinatie met de wijze van fluiten van het arbitrale duo op dat moment – wat op een aantal moment zeer twijfelachtig was – leek SGHA op dat moment parten te spelen. De Reest profiteerde op dat moment optimaal en voerde de druk op richting het doel van SGHA. Het was Eelco Bakker die een overtreding bij de 5 meter wist te versieren waarna hij met goed geplaatste boogbal de Reest aan de leiding bracht. SGHA krabbelde langzaamaan wat terug en er ontstond een attractieve en open wedstrijd. Er vielen over en weer kansen te noteren alleen kwam de Reest niet tot scoren. Het verschil in deze nieuwe klasse is dat ieder foutje onherhoepelijk wordt afgestraft. Het overkwam de Reest door zelf niet te scoren waardoor SGHA genadeloos wist toe te slaan. Via twee snelle counter draaiden de Friezen de stand om en stond het 1-2. In het slot van de eerste periode was daar als een duiveltje uit een doosje Fabian Compagner. Op aangeven van Eelco Bakker wist Compagner vanaf de midvoor positie de bil fraai in de kruising te werken.
De tweede periode toonde eenzelfde speelbeeld. Alleen wat in de eerste periode niet lukte gebeurde nu wel. Het leek alsof de rollen waren omgedraaid, de Reest wist de kansen te verzilveren en SGHA liet het in de afronding afweten. Het laatste is met name te danken aan de Meppeler verdediging, die ook deze wedstrijd weer als een huis stond. Hierin vervulden Arjan Broekman en Martijn van der Leest een ijzersterke hoofdrol. In de aanvalslinie werd het baltempo hooggehouden en werd er niet geschroomd het fysieke duel op te zoeken. SGHA werd hierdoor gedwongen tot het maken van fouten wat resulteerde in een aantal uitsluitingen. Het eerste wapenfeit kwam op naam van Jeroen Flederus die een strafworp wist te verzilveren. Kort daarop sloeg de Reest zelfs een klein gat. Roelof Driesen ronde een manmeer perfect af en de Reest stond voor dat moment geheel terecht met 4-2 voor. SGHA wist het gaat nog wel te verkleinen tot 4-3 maar de voorsprong halverwege was een feit.
In de aanloop van de derde periode hamerde coach Nonhebel erop om vooral geloof in het eigen spel en kunnen te hebben en dit ook uit te stralen. In de derde periode was het wederom stuivertje wisselen. De Reest scoorde te weinig uit de gecreëerde mogelijkheden. SGHA liet zien dat het de nodige kwaliteit in huis heeft en dat de ploeg al een aantal jaren op dit niveau acteert. Via goed opgezette teamaanvallen en uitgespeelde manmeer kwam SGHA tot scoren. Hierdoor verdween de voorsprong van de Reest langzaam van 4-3 naar 4-5. Maar de Reest toonde veekracht en de inzet werd beloond met een manmeersituatie. Deze werd fraai afgerond door Bram van de Zwan die kon intikken bij de 2e paal op aangeven van Roelof Driesen. Met een 5-5- tussenstand was alles nog open voor de laatste en alles beslissende periode.
In de rust naar 4e periode was er nog het ongeloof bij Eelco Bakker dat Jeroen Flederus in de derde periode zijn derde persoonlijke fout had gekregen. Coach Erik Nonhebel ging verhaal halen bij de jurytafel en die bevestigde de drie fouten. Echter, na afloop werd het wedstrijdformulier bestudeerd en hieruit kon geconcludeerd worden dat Flederus maar twee persoonlijke fouten had.
Hoewel dergelijke scenario’s na afloop nietszeggend zijn is het een feit dat het missen van de aanvalsdruk van Flederus op dat moment een aderlating voor de ploeg was. In de vierde periode was er van het goede aanvalsspel van de Reest nog maar weinig over. De ploeg leek moegestreden en was niet meer in staat een fatsoenlijke aanval op te bouwen. SGHA kon dat wel maar wist maar weinig opgelegde kansen te verzilveren. In een scrimmage voor het Meppeler doel werd door de scheidsrechters een grove charge geconstateerd. Een strafworp was het gevolg die door SGHA onberispelijk werd binnengeschoten. Hiermee werd de eindstand bepaald op 5-6 in het voordeel van SGHA.
Na afloop overheerste teleurstelling bij de Reest omdat de ploeg wederom met lege handen staat. Maar zijn het spelbeeld en de uitslagen na twee wedstrijden bovenverwachting goed en is er reden voor een tevreden gevoel. Er is optimisme en perspectief voor het verdere verloop van het seizoen. Een constatering die coach Nonhebel onderschrijft. Het completeert de analyse van de wedstrijd: “Hoewel niet altijd alles lukt, stonden we halverwege wel met 4-3 voor. Het is misschien wel het ongeloof van de ploeg zelf dat ze op dat moment als debutant zijnde voor staan. Het baart me alleen wel zorgen dat we wederom in de vierde periode niet weten door te drukken.”
