Afgelopen weekend stond voor de waterpoloërs van de Reest het laaggeklasseerde Eemsrobben uit Delfzijl op het programma. In de eerste ontmoeting dit seizoen behaalde de Reest een grote overwinning van 13-4. Gezien het eerdere resultaat en het verschil op de ranglijst, de Reest staat 3e plaats en Eemsrobben vecht tegen degradatie, werden er weinig problemen verwacht. Voor de Reest was dit een prima gelegenheid om het jonge talent Edwin Drogt ervaring op te laten doen in de Meppeler hoofdmacht. Via de periode standen 1-0, 3-0, 5-0 werd het uiteindelijk 7-0 in het voordeel van de Reest. Gezien het spelbeeld een wat magere uitslag maar de Meppeler waterpoloërs konden terugkijken op een prima wedstrijd. Met name het overschakelen van de vertrouwde zoneverdediging naar fullpress pakte uitstekend uit.
In de eerste periode was het geheel tegen de verwachtingen de Eemsrobben wat bij vlagen een aardige pot waterpolo liet zien. Verdedigend gaf de Eemsrobben niet veel ruimte prijs en meerdere malen waren ze in staat om een behoorlijke aanval op te zetten. Het ontbrak de gastheren aan overtuiging in de afronding anders was het niet ondenkbaar geweest als ze op een verdiende voorsprong waren gekomen. De Reest was daarentegen te passief en te afwachtend. Als de Reest dan ook aanzette leidde dit direct tot oplegde kansen. Met deze kansen sprongen de Meppelers te slordig om waardoor de score zeer beperkt bleef. Het enige wapenfeit kwam op naam van Eelco Bakker die vrij door kwam en op aangeven van keeper Martijn Schuring de 1-0 kon binnen schieten.
De tweede periode liet eigenlijk hetzelfde spelbeeld zien. In verdedigend opzicht hield de Reest het doel schoon en was het weinig onder de indruk van de aanvallende impulsen van de Eemsrobben. Daarentegen schakelde de Reest in aanvallend opzicht wel een tandje hoger. Dit resulteerde in diverse breaks en overalsituaties. Het was Anne Rogier Leutscher die een 3-2 overtalsituatie koelbloedig afrondde. Hierna kreeg de Reest diverse mogelijkheden om de score verder op te schroeven. Het typerende van deze wedstrijd was dat de Reest voldoende kansen wist te creëren maar dat er gefaald werd in de afronding en het geven van beslissende passes. Spelers verkozen het zelf scoren boven het afspelen op de vrije man. Hiermee werd de keeper van de Eemsrobben in de gelegenheid gebracht om diverse ballen te keren, zou men de bal afspelen op de vrije man dan zou deze keeper kansloos zijn geweest. In het slot van tweede periode kwam Eelco Bakker door en werd er door een speler van de Eemsrobben een grove charge op hem gemaakt. Gevolg; een strafworp die door Martijn Meijer werd verzilverd waardoor de tussenstand na twee periodes 3-0 was.
In de derde periode bleef het initiatief bij de Reest. Eemsrobben raakte langzaam uitgeput en wist nauwelijks nog een fatsoenlijke aanval op te zetten. De Reest wist daarentegen wel tweemaal het net te vinden. Eerst was het Martijn Meijer die vrij doorkwam en in de korte hoek raak schoot; 4-0. Vanuit een manmeersituatie was het Roelof Driesen die het overzicht hield en de 5-0 knap binnenschoot.
In de vierde periode stapte de Reest over van de vertrouwde zoneverdediging naar een fullpress op eigen speelhelft. Gezien de dominantie die hieruit naar voren kwam had de Reest wellicht eerder moeten overschakelen naar dit systeem. In de zoneverdediging kreeg de Eemsrobben de tijd en de ruimte waardoor ze het spel wisten te temporiseren. Door fullpress kon de Reest haar wil opleggen aan de Eemsrobben. De Eemsrobben moest veel eerder de bal spelen, wat ertoe leidde dat de gastheren fouten gingen maken en de Reest de bal eerder kon veroveren. Het directe gevolg is dat de aanval ook veel dynamischer wordt. Spelers bewegen meer waardoor er meer kansen ontstaan en de Eemsrobben gedwongen werd tot het maken van fouten. Gezien het aantal kansen was de scoren daarentegen in deze vierde periode ietwat mager te noemen. Het was Anne Rogier Leutscher die zijn goede spel bekroonde met een geplaatst afstandschot. Leutscher was veruit de beste speler aan Meppeler zijde. Verdedigend wist hij fysieke duels te winnen en aanvallend zorgde hij voor belangrijke passes. Het slotakkoord kwam op naam van Martijn Meijer die nogmaals vanujit een strafworp wist te scoren.
“Naast het wederom met succes inpassen van een jeugdspeler. Ditmaal in de naam van Edwin Drogt die dit zeer verdienstelijk deed, zat de grootste winst voor de Reest in het feit dat we konden overschakelen naar een ander spelsysteem. Het blijkt dat de vertrouwde zoneverdediging niet altijd het beste middel is. Nu is er met succes overgeschakeld naar een ander systeem.” Aldus coach Bas Sorgdrager. Voor Sorgdrager betekende dit een mooie aangelegenheid om zijn taken als interim-coach volledig over te dragen aan Erik Nonhebel. Voor Nonhebel nu de taak om deze ploeg een stap verder te brengen waar Sorgdrager in het eerste gedeelte van het seizoen de ploeg prachtig op de rit heeft gebracht.
Waterpoloërs de Reest maatje te groot voor Eemsrobben
