Afgelopen zaterdag gingen de waterpoloheren van de Reest op bezoek bij subtopper VKC ’03 uit Tubbergen. In een bizarre wedstrijd speelden beide ploegen niet constant en werden goede momenten afgewisseld met zwakke. Het is duidelijk de invoering van de extra speelminuten een toevoeging zijn voor de attractiviteit maar allerminst ten goede komen aan de kwaliteit van het waterpolo. Over de gehele wedstrijd speelde de Reest drie goede en ten op zichte van VKC’03 gelijkwaardige periodes. In de tweede periode ontbrak er scherpte in de afronding van kansen en de omschakeling van aanval naar verdediging. Hierdoor keerde de Reest, via de periodestanden 5-4, 6-1, 3-5 en 4-3, uiteindelijk met een 18-13 nederlaag huiswaarts.

Na het eerste fluitsignaal was het duidelijk dat de Reest moest wennen aan smalle en deels ondiepe bad in Tubbergen. VKC’03 nam dan ook duidelijk het initiatief en na de 0-1 door Arjan Hoeve voor de Reest scoorde de thuisploeg tweemaal. Vanwege het geringe aantal spelers in deze wedstrijd had coach John de Rapper zijn ploeg als opdracht meegegeven om lange aanvallen te spelen en het spel te vertragen. Deze tactiek pakte in het verdere verloop van de eerste periode goed uit. Met veel beweeglijk spel hield VKC’03 telkens een doelpunt voorsprong maar de Reest wist iedere keer met minimale inzet de aansluitende treffer te maken. Zo ronde de prima spelende Joost van der Zwan een manmeersituatie prima af en scoorde William Bijker fraai met een schot uit de tweede lijn. Aan het einde van de eerste periode was de wedstrijd met 5-4 nagenoeg in evenwicht.

Vrijwel het gehele seizoen heeft de Reest iedere wedstrijd een zwak moment. Zo ook deze wedstrijd tegen VKC’03. De thuisploeg schakelde een versnelling hoger en de Reest schakelde fouten aaneen. De pressing werd niet strak uitgevoerd, de omschakeling van aanval naar verdediging was te traag of niet collectief, kansen als manmeersituaties niet benut en ook houdbare doelpogingen van VKC’03 vonden het net. Enerzijds is het verschil toe te schrijven aan de kwaliteit en mentaliteit van de tegenstander, anderzijds blijft het voor de Reest een ongrijpbaar fenomeen om de aanwezige kwaliteiten gedurende de volledige speelminuten in tot uitvoering te brengen. Het scoreverloop in deze periode is dan ook alleszeggend en via een periodestand van 6-1 liep VKC”03 uit naar een comfortabele voorspring van 11-5.

Met het ingaan van de derde periode speelde de Reest in het meer ondiepere gedeelte van het bad. Waar de Reest in de eerste twee periodes zichtbaar, en naar beoordeling van de leidsmannen, moeite had met het correct verdedigen van de midvoor waren nu de rollen omgedraaid. Het was dan ook midvoor Richard Kamphuis die deploeg op sleeptouw nam. De Reest kreeg diverse overtalsituaties vanwege een uitsluiting of contra-aanval. Met onder andere een prima doelpunt van Arnold Venekamp was de Reest in deze periode de betere ploeg. Periodestand 3-5.

Met een tussenstand van 14-10 begonnen de ploegen aan de laatste periode. De Reest voelde dat het nog niet gedaan was en zette de goede lijn van de derde periode door. Met 14-11 sloot de Reest weer aan. Bij een zware overtreding op Martijn Meijer op de speelhelft van de Reest kregen de Meppelers een manmeersituatie. Om de volledige tijd van deze manmeersituatie te benutten nam John de Rapper een time-out. Helaas miste de Reest de kracht en creativiteit om deze buitenkans goed uit te spelen. Vervolgens treedt een gouden regel in de sport in werking en scoorde VKC’03 in de daaropvolgende contra wel. Met een stand van 15-11 en nog enkele speelminuten te gaan was de wedstrijd gespeeld. Bij ploegen speelden de wedstrijd sportief uit en werd er afgesloten op 18-13 in het voordeel van VKC’03. Scores de Reest: Martijn Meijer, Richard Kamphuis beiden 3x, William Bijker 2x, Eelco Bakker, Arjan Hoeve, Joost van der Zwan, Arnold Venekamp en Wouter de Vries allen 1x.

Spelers en coach John de Rapper waren positief over het spel in deze wedstrijd. Met een krappe selectie is er met veel inzet en veerkracht gespeeld tegen deze sterke subtopper. Aandachtspunten liggen er nog steeds in het afronden van kansen, een volledige wedstrijd uitvoeren van de verdedigende taak zoals de omschakeling naar de verdediging en het spelen van de pressing.