Afgelopen zaterdag speelden de waterpoloërs van De Reest tegen koploper Dragor. Twee weken geleden speelden de ploegen al tegen elkaar in Meppel en was het DraGor die aan het langste eind trok. Dat de wedstrijd in het grote Drachter zwembad zou lastig worden stond vast. De meppelers, al weken zoekend naar de vorm, misten achtereenvolgens wegens blessures Arjan Broekman (schouder), Jeroen Flederus (rug) en ontbrak Rutger Verhoeff wegens familieomstandigheden. Kortom, alle lengte in de meppeler ploeg miste. Iets wat de ploeg niet kon opvangen en mede daardoor kansloos gelaten werd. Middels periodestanden 2-0 5-0 3-1 en 4-2 werd een ontluisterende 14-3 nederlaag geleden.
Vooraf werd nog gesproken over de mogelijkheden om te stunten. De overtuiging en het zelfvertrouwen ontbreekt echter in een ploeg die gedurende het gehele seizoen al tegenslag op tegenslag krijgt te verwerken. Nadat eerder Jeroen Flederus de rest van het seizoen niet meer speelklaar is kreeg de ploeg op de vooravond de volgende dreun te verwerken doordat Arjan Broekman, naar het zich laat aanzien, wegens een hardnekkige schouderblessure voorlopig niet beschikbaar is. Lichtpuntje is de ontwikkeling van de jongelingen binnen het tweede team. Arnold Venekamp, Jeroen Jonkman en de debuterende Bob Hillen speelden de hele wedstrijd mee en konden prima meekomen.
Kampioenskandidaat DraGor beschikt over een jonge, bewegelijke ploeg die vanaf minuut 1 de meppelers onder druk zette. En hoe typerend voor het verdere wedstrijdbeeld; de eerste de beste aanval van DraGor zeilde achter keeper Martijn Schuring. In de goed opgezette tegenaanval van De Reest kon via de rechterkant middenvoor Richard Kamphuis bereikt worden. Zijn bal stuiterende via onderkant lat het doel weer uit. Daarmee was de wedstrijd feitelijk gespeeld. De Reest kreeg met name in de beginfase alle kans om aan te sluiten als het de twee overtalsituaties (De Reest kreeg maar liefst 9 overtalsituaties had benut. Dit gebeurde niet en DraGor kon voor het einde van periode 1 de 2-0 aantekenen. In de tweede periode eenzelfde spelbeeld. DraGor was duidelijk de bovenliggende partij en De Reest kon slechts via speldenprikken in aanvallend opzicht wat betekenen. Dragor liep in de tweede periode uit naar een 7-0! tussenstand halverwege de wedstrijd.
In de derde periode was het bij een 8-0 stand Eelco Bakker die de hatelijke nul van het scorebord bracht door pass van Martijn Meijer in te tikken. Dragor kon naar hartenlust combineren en toverde de ene mooie aanval na de andere uit de hoge hoed. Voor keeper Schuring was er deze avond geen houden aan en was er weinig eer te behalen. In de laatste periode konden Bram van der Zwan, na een mooie achterwaartse actie, en Eelco Bakker (afstandschot) de score nog enigszins dragelijker maken maar was het Dragor met het slotakkoord, die de wedstrijd op 14-3 liet eindigen.
Realisme vierde hoogtij bij De Reest. Trainer Keijzer was duidelijk: ‘Zolang wij niet de rust en het overzicht bewaren tijdens overtalsituaties blijft het lastig. Positioneel hebben we het vandaag goed gedaan maar DraGor was vandaag duidelijk een maatje te groot. De trainer haakte nog even in op de aanhoudende blessurestroom binnen de gelederen.‘ Duidelijk een kwestie van domme pech. Gelukkig kunnen we wekelijks een beroep doen op de jonge garde vanuit Heren 2. Zonder die gasten hadden we het dit jaar niet gered’. De volgende wedstrijd is over twee weken als een andere kampioenskandidaat, Neptunia uit Sneek op bezoek komt. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
