Door: Richard Kamphuis

Afgelopen zaterdag troffen de mannen van De Reest 1, Deltasteur in Kampen. Vorig seizoen bleken beide ploegen aan elkaar gewaagd en wist De Reest in beide duels aan het langste eind te trekken. Dit seizoen is het een ander verhaal. Deltasteur is de competitie verrassend goed begonnen onder de bezielende leiding van André Senz. De Reest heeft daarentegen moeite om de vorm van een half jaar geleden te vinden. De ploeg wisselde goede bekerduels tegen De Rijn en Dordrecht, af met schlemielige nederlagen tegen De Veene en Proteus. En dit terwijl de mannen van trainer/ coach Van den Hoofdakker zo hoopvol aan het seizoen begonnen. Om het gat met de subtop niet te groot te laten worden, moest De Reest winnen van Deltasteur. De verwachting werd niet ingelost. Met ongeïnspireerd en krachteloos spel wist Deltasteur relatief eenvoudig met dubbele cijfers te winnen, 10-5.

De Reest begon de eerste periode nog best redelijk. De meppelers voerden geconcentreerd hun verdedigende taken uit, waar Deltasteur zich geen raad mee wist. Ook de aanvallende intenties waren in het begin van het duel nog overtuigend. Via Martijn Meijer in de omschakeling en Richard Kamphuis vanaf de midvoor, kreeg De Reest voldoende kansen om de score te openen. Het vizier stond echter niet op scherm en de Kampense goalie bleek een sta-in-de-weg. In de laatste minuut van de eerste periode was het eerste wapenfeit voor Deltasteur, waarna Kamphuis in de daarop volgende aanval de stand gelijk hield, 1-1.

Vanaf de tweede periode begon De Reest te verzaken. De verdedigende taken werden steeds minder als collectief uitgevoerd, waardoor Deltasteur met name in de tegenaanval voor gevaar kon zorgen. Gelukkig was het keeper Schuring die de meppelse ploeg in het zadel hield. Toch brak de ploeg al halverwege de tweede periode, waar Deltasteur 2 keer kon scoren en De Reest daar niets tegenover stelde.

De derde en vierde periode brachten meer van hetzelfde. De Reest zakte diep door het ijs. Roelof Driesen wist nog wel na de 4-1, voor de 4-2 te zorgen, maar het leek erop alsof de ploeg er totaal niet meer in geloofde. Met nog ruim anderhalve periode te spelen en een tussenstand van slechts 4-2 licht in het waterpolo alles nog open, maar dan moet er wel gestreden worden. En dat verzaakte De Reest collectief, terwijl Deltasteur vrolijk doorspeelde. Deltasteur liep zelfs uit naar 7-2.

In de vierde periode kon De Reest wel een keer als eerste scoren. Via Wim Bisschop, die als één van de weinigen wel een redelijk niveau haalde, werd het 7-3. Van een inhaalrace was echter geen sprake, want binnen 2 minuten stond het 10-3. Hiermee wist Deltasteur dat de buit binnen was en geloofde het verder wel. De Reest kwam via Kamphuis en De Vries nog tot scoren, waarmee de stand op 10-5 bleef steken.

Na afloop van de wedstrijd was coach Van den Hoofdakker simpel in zijn analyse: “Ik kan over vanavond werkelijk niets positiefs verzinnen. Wat een wanvertoning.” En daar kon de neutrale kijker zich in vinden. De Reest bracht te weinig, zowel aanvallend als verdedigend, om ook maar enigszins aanspraak te maken op de overwinning. Deltasteur wist goed met de geboden kansen om te gaan en profiteerde optimaal. Enig lichtpuntje voor De Reest is misschien dat kersverse vader Arjan Hoeve weer van de partij was. Zijn enorme winnaarsmentaliteit heeft de ploeg misschien wel nodig om over het dooie punt te geraken. Met vier gespeelde wedstrijden en 0 punten bungelt de ploeg onderaan de ranglijst. Een plek die voorafgaand aan het seizoen door niemand voorspeld was.