In de Wok is het waterpoloseizoen voor de veteranen in alle rust afgesloten. Uw Libero heeft het als volgt samengevat: de doelstelling was plezier en vrolijkheid aan de ene kant en als vierde eindigen. Die doelstelling is gehaald! Tijdens het seizoen kwam er nog een doelstelling bij: ontwikkelingswerk. Ik kom er later bij de bespreking van de spelers op terug.
Waarom als vierde eindigen zult U zich afvragen. De eerste drie promoveren naar de Bond. De slecht getrainde lijven van een groot deel van de veteranen kunnen dat niet aan. Twee keer in de week trainen zit er niet in, voor sommigen is zelfs een keer per maand lastig op te brengen. De wedstrijd tegen Middelsé Skelp was er niet naar om meer over te rapporteren dat de uitslag 9-6 was en dat Rustige Rutger aan het eind niet zo rustig was toen hij bedolven werd door een aantal boze Friezen. Complimenten aan de coach van Middelsé Skelp trouwens die de orde wist te herstellen. Een aantal eigenschappen van de veteranen zie je in dergelijke situatie weer eens uitvergroot. Ik zal de selectiespelers even met U doornemen.
Op doel Afhaalgerrit. Pijn in de knie belemmerde de onberekenbare sluitpost de eerste competitiehelft om mee te doen. Na herstel heeft hij voor veel plezier gezorgd. Zijn drang om anderen te ontwikkelen heeft hij laten zien in Stiens waar hij de tegenstander liet oefenen met vrije ballen buiten de vijf meter (9 treffers leverde dat op) en zijn fantastische bijdrage aan Heren 1. Zijn rol als cateraar was niet voor iedereen duidelijk.
Dan onze Voorman, die als enige geschoold is in het uitzetten van systemen. Pijn in de nek voorkwam dat hij die systemen in het spel in de praktijk kon brengen. Zijn theoretische beschouwingen hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van zijn teamgenoten.
Dan hebben we de diepliggers Nokia (gefeliciteerd met de P-bokaal) en Hanstsunami. Een fantastische amusementswaarde leveren ze op! Voor de schoolgaande toeschouwers is het leerzaam te zien hoe tsunami’s kunnen ontstaan en hoe je de bal zonder hem aan te raken in het doel kunt krijgen.
Voorin zijn onze Goochelvrienden te vinden. Vaak op vakantie, maar als zij samen in de aanval kunnen optreden komen de doelpunten op de meest onverwachte momenten. Toverjoost helpt ze daarbij met listige tips. Wie van al deze tips en trucs het meest profiteert is de Jagermeester. Onze bub kreeg de gelegenheid van zijn vrienden om zo’n 80 keer de bal in het doel te jassen.
Dan hebben we nog Oranjerobert en Rustige Rutger die ook hun bijdrage hebben geleverd aan de ontwikkeling van Heren 1. Dienstbaar, echte teamspelers die zorgen voor de juiste balans in de selectie.
We sluiten de bloemlezing af met Fredrechter. Ik heb daar eigenlijk meerdere pagina’s voor nodig. Voor een andere keer: tip neem een videocamera mee naar de wedstrijden van Fredrechter! Vermeldenswaard in ieder geval is een punt extra door onverdiend de winnende treffer in Dokkum te scoren 2 seconden voor tijd en onverdiend een tegendoelpunt te veroorzaken tegen hetzelfde team toen het 6-6 stond vlak voor tijd door weg te zwemmen vlak voordat het 30 seconden signaal zou gaan klinken. Dat signaal kwam dus niet. Een keer winst is een puntje meer dan twee keer gelijkspelen, voor wie het niet snapt.
Heren, heren, we hebben dit seizoen twee maal met een complete selectie een wedstrijd gespeeld. Met vijf man op een klein wisselbankje is een feest. De reden voor alle spelers om te komen was de activiteit nà de wedstrijd: Pakhuis en nu dus de Wok. Uiterst genoeglijk! Tot volgend seizoen!
