Het is natuurlijk makkelijk praten als je met 4-11 in Leeuwarden wint. Wie kritisch naar de wedstrijd tussen de veteranen en orca heeft gekeken zag twee prima leidende scheidsrechters, Tineke Moorman en Arjen Broekman en spelers die zich voortreffelijk aan de opdracht hielden. Behalve Goochelvriend Marnix. Tot een minuut voor tijd deed hij alles goed totdat hij de beslissende bal tegen de paal tikte in plaats van in het doel.
Waarom dat moment? Uw Libero had van te voren gezegd dat we elk partje drie doelpunten gingen maken en dat de aanvallen volgens de trainingsmethoden worden opgezet. En zo ging het. Het werd 1-3, 1-6, 3-9, maar dus niet 4-12.
Onze Voorman, Rustige Rutger en Oranjerobert, vrijdag 15 april na de training vrijhouden graag, waren er niet bij, de overige spelers deden het perfect. Neem bijvoorbeeld Diepligger Nokia. Foutloos verdedigend, op snelheid uitbrekend en schitterend Goochelvriend Marnix laten scoren. En dan Fredrechter die een aantal fraaie treffers achter zijn naam liet zetten en voorkwam dat Hanstsunami tot scoren kwam. De veteranen moesten immers drie doelpunten per partje scoren en: afspraak is afspraak. Hanstsunami had het lastig met de precieze scheids. Hij mocht voor 20 seconden aan de kant en daarna nog een keer 20 seconden. De golfslag vanaf de kant stuwde onze Hanstsunami vol vaart het speelveld in. Ook voor uw Libero die het vanaf de kant prima kon zien, was het net alsof hij stevig met zijn voeten van de kant zich had afgezet.
Nog niet genoemd, maar de perfectie naderend, was de openingstreffer van Toverjoost. Listig oogcontact met Fredrechter, versnellend met de bal voor zijn neus en met een fraaie techniek de bal achter de Friese doelman tikkend. Goochelvriend Owen en Jagermeester vervolmaakten de pot door de ingestudeerde 1-2-3 show keurig uit te voeren.
