Na vorige week bij de competitiestart een aanzienlijke nederlaag te hebben geïncasseerd moesten de waterpoloërs van de Reest voor het eerst in eigen bad aantreden. Op het programma stonden de reserves van Twente uit Hengelo. De bezoekers, gegradeerd uit de landelijke 2e klasse, traden aan met een zeer geroutineerd en ervaren team. De Reest bleek heer en meester en won met liefst 13-5 via de periodestanden 4-1, 8-4 en 11-5. Het optreden van de Reest werd luister bijgezet door een uitstekende invalbeurt van jongeling Joost van der Zwan.
Om niet vroegtijdig in de competitie op achterop raken was winst voor de Meppeler waterpoloërs zeer welkom. Coach Jan Keijzer hamerde er dan ook op een strakke pressing en vervolgens een snelle omschakeling om zo op de contra-aanval te kunnen spelen. De Reest voerde deze opdracht uitstekend uit en nam al snel een 3-0 voorsprong. Het enige gevaar wat Twente kon leveren waren aanvallen via de midvoor die met fysiek en behendig spel het de Meppeler verdedigers aardig lastig maakte. Echter, Arjan Broekman en William Bijker slaagden erin dat het meeste gevaar ver van het doel werd gehouden. Na de 3-1 aansluitingstreffer van Twente was het slotakkoord in de eerste periode voor de Reest en leidde het met 4-1.
Voor de Reest was er geen vuiltje aan de lucht en had het in de tweede periode alle mogelijkheden om Twente via snelle counters al definitief tot knock-out te brengen. Echter, Twente veranderde iets van speelwijze en ging zich volledig concentreren op het midvoorspel. De één op één mandekking van de Reest bleek hier niet tegen opgewassen en meerdere malen werd er aan de noodrem getrokken. Beide leidsmannen beloonden de inzet van Twente en deelden een strafworp en diverse uitsluitingen uit. De ervaring van Twente kwam op dit moment goed naar voren en de bezoekers verzilverden ieder kansje. Zo stond het 5-4 en kon de Reest van vooraf aan beginnen. Met een halve zone werd de midvoor van Twente onschadelijk gemaakt en kon de Reest weer afstand nemen via snelle contra’s. Bram van der Zwan, Arjan Hoeve en Eelco Bakker speelde een belangrijke rol in deze fase door te zorgen voor een goede aansluiting richting de aanvallende spelers zodat die vervolgens het gevaar voor het doel van Twente konden stichten. Martijn Meijer schoot fantastisch raak van buiten de vijf meter en Arjan Broekman en Richard Kamphuis scoorden fraaie doelpunten vanaf de midvoor positie. De Reest zat duidelijk in het juiste spoor en sloot de tweede periode af met een 8-4 voorsprong.
In het 3e en 4e kwart continueerde de Reest het goede spel. De midvoor werd via de zone onschadelijk gemaakt en de Reest counterde naar hartenlust. Bij Twente ging het kaarsje langzaam uit en conditioneel konden de bezoekers het niet meer bolwerken. De Reest legde de ene na de andere mooie aanval op het speelwater. Via goed gecounterde aanvallen via de flanken of directe passes van doelman Schuring werden de aanvallen in het doel Twente geschoten. In deze aanvallen is het doelpunt van Bram van der Zwan het noemen meer dan waard. Na een mooie interceptie van Jeroen Flederus werd de opkomende van der Zwan bediend. Van der Zwan ging door en met een echte “panenka” boogde hij de bal in het midden van het doel. De derde periode sloot de Reest af met 11-5 en uiteindelijke finishte de ploeg van Jan Keijzer op liefst 13-5. Een prima uitslag maar gelet op het aantal kansen had deze score nog veel hoger moeten uitvallen. Doelpuntenmakers: Martijn Meijer 5x, Richard Kamphuis 3x, Joost van der Zwan 2x, Bram van der Zwan, Arjan Broekman en Eelco Bakker ieder 1x.
De tevredenheid was er na afloop in het Meppeler kamp van coach Jan Keijzer. De klinkende zege van de Reest werd luister bijgezet door de invalbeurt van jongeling uit het tweede, Joost van de Zwan. Van de Zwan draaide uitstekend mee in het vlaggenschip en stond verdedigend uitstekend zijn mannetje. Zijn perfecte optreden werd ook nog eens luister bijgezet door liefst twee doelpunten.
De Reest staat door deze overwinning in de middenmoot en wat nog belangrijker is dat het positieve gevoel van de Reest hiermee aanzienlijk toeneemt. De verschillen in de derde klasse zijn klein en bij een aantal ongelukkige verliespartijen bestaat de kans om al snel in een negatieve spiraal te komen. Zeker gelet op het aantal blessures waar de ploeg mee te maken heeft gehad.
