Afgelopen weekeinde stond er een dubbel programma voor de waterpoloheren van de Reest gepland. Voor vrijdag stonden de reserves op het programma. In deze wedstrijd moest de hoofdmacht het stellen zonder vaste waarden Bram van der Zwan en Eelco Bakker. Daarbij zijn Martijn van der Leest, Anne Rogier Leutscher en Jeroen Flederus nog herstellende van een blessure. Voor zondag stond de zware uitwedstrijd tegen de Eemsrobben uit Delfzijl gepland. Eemsrobben speelt zeer verdienstelijk deze competitie en stond vooraf op een keurige 5e plek. Met name in het thuisbad wisten de Groningers in eerdere duels hoog geplaatste opponenten het vuur aan de schenen te leggen. Voor de Reest betekende het dan ook dat het vol aan de bak moest om geen averij op te lopen in de race om het kampioenschap.
In het onderlinge duel tegen de reserves maakte de hoofdmacht van de Reest in de eerste periode direct het krachtsverschil duidelijk. De wedstrijd leek daarmee ook kopie te worden van het eerdere onderlinge treffen een aantal weken eerder. Toen leidde de hoofdmacht na de eerste periode oppermachtig met 5-0. Ditmaal stond er een tussenstand van 4-0 op het scorebord. Martijn Meijer, David IJben en Jeroen Fledeurs tweemaal waren de topschutters.
In het tweede bedrijf stagneerde het spel van de hoofdmacht. De Reest 1 verzuimde in deze periode haar normale verzorgde spel te spelen. Aanvallen werden niet rustig via de flanken opgebouwd om daarna in komende spelers te bedienen. Daarentegen werd er gepoogd om via snelle counters de reserves te verschalken. Het gevolg was dat de eerste bal diep op de helft van de reserves werd gespeeld en dat er daarna te weinig aansluiting was waardoor er geen gevaar kon worden gesticht.In eerste instantie leken de reserves hiervan te profiteren doordat Fabian Compagner een strafworp wist te verzilveren. Echter, onrust en onzorgvuldigheid breekt het reserveteam al de nodige wedstrijden op waardoor men in deze wedstrijd ook geen potten konden breken. De kansen die het tweede team dan ook wist te generen vonden allemaal hun waterloo in de verdediging van de hoofdmacht. Het enige wapenfeit van de hoofdmacht moest uit een manmeer situatie komen die door Martijn Meijer prachtig werd binnengetikt op aangeven van Wouter de Vries. De reserves wisten, ondanks de kansjes die ze kregen, geen doelpunten meer te produceren. De tweede periode eindigde daardoor teleurstellend op 1-5.
In de derde en vierde periode maakten beide ploegen er een aantrekkelijke wedstrijd van. Er werd een open wedstrijd gespeeld wat leidde tot kansen over en weer. De reserves konden een aantal leuke kansen creeeren en wisten in Dick Bakker en Hans Kollen nog twee keer een tegentreffer te forceren. De hoofdmacht liet zien duidelijk de betere ploeg te zijn en zette daar maar liefst acht doelpunten tegenover. Martijn Meijer 3x, David IJben 2x, William Bijker, Arjan Broekman en Roelof Driesen ieder 1x completeerden de topschutterslijst. Uiteindelijk boekte de hoofdmacht een keurige en regelmatige 3-13 overwinning.
De zondagavond wedstrijd tegen de Eemsrobben uit Delfzijl was er één van een ander kaliber. Een slechte wedstrijdvoorbereiding, missen van opgelegde kansen, dwalingen van het arbitrale duo en een uiterst gedreven tegenstander, leek lijstaanvoerder de Reest bijna de das om te doen.
In eerste instantie leek er voor de Meppeler geen vuiltje aan de lucht. Er werd zorgvuldig gespeeld en de aanval van de Eemsrobben werd vroegtijdig gestoord. De Reest kwam dan ook door een goed schot van William Bijker op een 1-0 voorsprong. Echter, door een fout in de Meppeler verdediging kwam een speler van de Eeemsrobben vrij door die de 1-1 liet aantekenen. Hierna nam Eemsrobben zelfs een 2-1 voorsprong doordat zij een volkomen onterecht gegeven strafworp wisten te verzilveren. In het slot van het eerste kwart bracht Bram van de Zwan de meppelers weer op de gelijke hoogte door een manmeersituatie feilloos binnen te schieten.
In het tweede kwart liepen de aanvallen van de Reest uiterst moeizaam. Er werd onzorgvuldig gespeeld en de eindpass kwam dan ook meerdere malen niet goed aan. Hierdoor wist de Reest maar weinig druk uit te oefenen op het doel van de Eemsrobben. De Eemsrobben kon daartegenover ook maar weinig inbrengen. Lang leek het erop dat de tweede periode dan ook doelpuntloos zou blijven. Echter, in het slot van de tweede periode nam Eemsrobben zowaar voor de tweede keer de leiding. In eerste instantie onderschepte doelman Martijn Schuring goed een pass op de midvoor van de Eemsrobben. Schuring werd echter door diezelfde midvoor aan zijn zwembroek onder water getrokken, waarvoor niet werd gefloten, waarna Eemsrobben eenvoudig de 3-2 kon binnengooien.
Het was duidelijk dat de thuisploeg geloofde in een stunt. Het werd nog gretiger en het publiek ging er nog eens goed voor zitten. In eerste instantie was het de Reest die het beste van het spel had en de meeste kansen wist te generen. Echter, de doelman van de Eemsrobben stak in de vorm van zijn leven en keerde alle opgelegde kansen van de Reest. Tot overmaat van ramp kreeg Eemsrobben wederom onterecht een strafworp toegewezen daar waar de scheidsrechters van mening waren dat Bram van der Zwan de bal met twee handen zou hebben gespeeld. De strafworp werd verzilverd en de Eemsrobben nam maar liefst maar liefst een 4-2 voorsprong. De Reest liet zich door de grote achterstand niet van de wijs brengen en bleef uiterst geconcentreerd en gedisciplineerd spelen. In een goed uitgespeelde contra kwam Jeroen Flederus vrij te liggen die zodoende de aansluiteinde 4-3 wist te noteren. De Reest ging door en het was uitblinker William Bijker die alle hoop van de Eemsrobben aan diggelen schoot met een verwoestend schot in de kruising.
De laatste periode was het voor de Reest erop en erover. Het liet ook duidelijk zien waarom het koploper is in de vierde bondsklasse. Het tempo werd omhoog geschroefd en de Mepppelers gingen slimmer spelen. Het was Eelco Bakker die de Mepppelers weer op voorsprong wist te zetten nadat hij in een snelle counter vrij was doorgekomen. Hierna was het weer Bakker die slinkse wijze de bal van zijn directe tegenstander wist af te snoepen. Hij bediende de vrij opkomende Martijn Meijer die de Meppeler voorsprong vergrootte tot 4-6. De Eemsrobben deed nog wel wat terug maar het slotakkoord was voor de Reest. Topschutters Bakker en Meijer scoorden beiden nog eenmaal waardoor de Reest uiteindelijk met 5-8 de Eemsrobben aan de zegekar wist te binden.
Gezien het volledige wedstrijdverloop en de tegenslagen die er waren te verduren zorgenden na afloop voor grote opluchting bij de Reest. Hoewel het eigen spel ook te wensen overliet was coach Nonhebel naar afloop opgelucht en uiterst tevreden. “Als je dit soort wedstrijden met zoveel dubieuze momenten nog uit het vuur weet te slepen dan kan je niets anders dan tevreden zijn.” Nu wordt het zaak voor de Reest om in de komende week de ploeg op scherp te krijgen als aanstaande zaterdag staat de kampioenswedstrijd tegen Dragor 2 (1?) om 20:00 in bad Hesselingen op het programma staat.
