Terwijl Barcelona en Real Madrid in El Clasico streden om het Spaanse kampioenschap en op gepaste wijze Johan Cruijff eerden, stond er op de Nederlandse waterpolokalender eveneens een klassieker op het programma. De Kikker uit Emmen ontving De Reest uit Meppel. De Drentse derby staat doorgaans garant voor het nodige spektakel. Beide ploegen kunnen fysiek en zorgvuldig spel laten zien. En met de goede reeks van De Reest en het matige spel van De Kikker een week eerder, viel op voorhand een gelijk opgaande strijd te verwachten. De equipe uit Meppel moest het doen zonder Arjan Hoeve. Geert Talsma werd toegevoegd aan het eerste.
Het eerste wapenfeit viel in het voordeel van de Kikker. Na een overtalsituatie mocht schutter Luycx ongehinderd aanleggen vanuit de tweede lijn en faalde niet, 1-0. De Reest had in de beginfase van de wedstrijd moeite om druk te zetten op de zware verdediging van de Kikker, en op de eigen helft had midachter Bijker zijn handen vol aan de sterke midvoor van Emmen, die tot twee keer toe tot scoren kwam in de eerste periode. De Reest zette daar met Wouter de Vries 1 doelpunt tegenover en faalde in het slot van de eerste periode om tijdens een manmeer de aansluitingstreffer te maken. Zo eindigde de eerste periode in 3-1.
Ook in de tweede periode bleek de Reest nog geen antwoord op het gretige spel van de Kikker. De Emmenaren speelden met het mes tussen de tanden, terwijl de Meppelers een ongeïnspireerde indruk wekten. De Kikker mocht in het eerste deel van de tweede periode zelfs uitlopen naar 5-1. Halverwege de tweede periode kreeg de Reest eindelijk wat meer grip op de wedstrijd en wist het restant van de tweede periode zonder kleerscheuren door te komen.
Bij de rust halverwege de wedstrijd inspireerde het trainersduo Van den Hoofdakker de ploeg andermaal om beter polo te laten zien, omdat op deze wijze de Kikker wel héél makkelijk aan zijn drie punten kon komen. De boodschap was niet aan dovemans oren gericht, want in de derde periode stelde de Reest eindelijk orde op zaken en liet de ploeg uit Meppel eindelijk een glimp van de vorm van de afgelopen weken zien. Een eerste manmeer situatie werd nog onbenut, maar de volgende manmeer werd met een zorgvuldig schot van Kamphuis uit de tweede lijn gepromoveerd tot de 5-2. In de opvolgende aanval counterde Meijer als vanouds over de linker vleugel en verschalkte keeper de Jonge met een heerlijk lobje, 5-3. Via 6-4 (Venekamp) en 7-5 (Kamphuis) had de Reest de score nagenoeg gelijk getrokken, tot zichtbare frustratie van de Kikker.
Dit zette zich voort in het begin van de vierde periode. In deze fase van de wedstrijd had de Reest erover moeten gaan. Terug geknokt tot 7-5 in de derde periode, en een manmeer aan het begin van de vierde periode. De Kikker leek rijp voor de slacht. De Reest verzuimde echter om de aansluitingstreffer te maken en gaf de Kikker zo weer hoop. De ploeg uit Emmen liet vervolgens zien hoe manmeer situaties wél afgemaakt moeten worden en liep zo uit tot 10-5. Ineens was het doelpuntenverschil weer onoverbrugbaar. Meijer wist nog wel de 10-6 op het scorebord te zetten via een mooi uitgespeelde manmeer, maar dit was bij lange na niet voldoende om het de Kikker nog moeilijk te maken, die nog éénmaal tot scoren kwam, 11-6. Het slot van de wedstrijd eindigde voor de Reest zoals het begon, ongeïnspireerd.
Van den Hoofdakker sprak na afloop harde woorden. “We hebben vandaag niet van de Kikker verloren, maar van ons zelf. We zijn de ploeg in vorm, maar treden hier met te veel ontzag aan. In de derde periode laten we zien wat we wél kunnen, maar al met al hebben we te weinig gebracht vandaag. Volgende week moet het veel beter, willen we nog een paar plaatsen klimmen op de ranglijst.”
