Na twee teleurstellende resultaten de afgelopen weken tegen respectievelijk VKC en Aquapoldro, was MZPC De Reest uit op de drie punten. De geschikte tegenstander diende zich afgelopen zaterdag aan. Promovendus de Spreng uit Brummen, vorig jaar nog uitkomend in de eerste districtsklasse, draait mee in de onderste regionen van de competitie. De opdracht van coach De Rapper was dan ook simpel, winnen. De uitvoering bleek minder eenvoudig.
In de eerste periode trokken de Meppelers het initiatief naar zich toe door vanuit een solide verdediging, effectief te counteren. Het was Joost van der Zwan die na een goede zwemactie de 0-1 op het scorebord zette. De Spreng had de hulp van de scheidsrechter nodig om ook tot een eerste wapenfeit te komen. Via een gemakkelijk gegeven strafworp werd het 1-1. Hoe onbegrijpelijk ook, De Reest leek meteen van slag. Na de gelijkmaker gleed het initiatief langzaam weg en liet de verdediging steekjes vallen. Midachter Bijker moest aan de noodrem trekken wat hem de eerste uitsluiting van de wedstrijd opleverde. De Spreng liet zien het uitspelen van overtalsituaties in dit kleine bad te beheersen, 2-1. Aan het slot van de eerste periode was ook het laatste woord voor De Spreng, 3-1.
In de eerste periode had De Reest voldoende laten zien om aanknopingspunten te hebben voor de tweede periode. De Reest intensiveerde het bewegelijke aanvalsspel, wat al snel de eerste uitsluiting in hun voordeel opleverde. Helaas zonder resultaat. In de tegenaanval wist De Spreng de 4-1 te maken. Halverwege de tweede periode gooide De Reest de schroom eindelijk van zich af en de ene aanval volgde de andere op. Eerst werd er nog een manmeer situatie gemist, maar later waren het Bakker, Meijer en jongeling Kaemingk die ervoor zorgden dat de score weer in evenwicht was. Door een domme fout aan het eind van de tweede periode, kwam De Spreng toch nog op 5-4.
Met het ingaan van de derde periode, wist De Reest inmiddels uit welk vaatje het moest tappen. Direct namen de Meppelers weer het initiatief wat al snel de volgende uitsluiting aan Brummense zijde opleverde. Wederom faalde De Reest dit buitenkansje te benutten. Even later werd dé kans op 5-5 geboden; een strafworp. Kamphuis miste dit seizoen nog niet en ook deze strafworp ging in het mandje: 5-5. Ook het restant van de derde periode was De Reest heer en meester in het spel. Maar met speloverwicht alleen, worden geen wedstrijden gewonnen. Kansen kwamen er voldoende, maar de afronding liet ook deze periode te wensen over. Ook de tweede overtalsituatie in de derde periode werd onbenut gelaten. Aan het eind van derde periode wist De Spreng nog enigszins orde op zaken te stellen door de 6-5 te maken.
In de vierde periode moest het dus gebeuren. De Spreng scoorde als eerste, 7-5. Bakker scoorde kort hierop de aansluitingstreffer, 7-6. Uit een overtalsituatie vergrootte De Spreng de stand weer met 2, 8-6. Even later werd het zelfs 9-6. Dit bleek achteraf de nekslag te zijn. De Reest probeerde nog wel en kreeg in deze periode naast de reguliere kansen, zelfs 3 keer de mogelijkheid geboden via een manmeer situatie. Van deze drie werd er slechts 1 doeltreffend afgerond, Kamphuis tekende aan voor zijn tweede van de avond, 9-7. Al 3 minuten voor tijd leek de fut eruit. Coach De Rapper probeerde via een time-out nog in te grijpen, maar van uitvoering van zijn plannen was geen sprake meer. De Spreng kon de wedstrijd eenvoudig uitspelen en zorgde uiteindelijk voor een 11-7 eindstand.
Achteraf was de teleurstelling, wederom, groot. Toch hebben de waterpoloërs het zo langzamerhand aan zichzelf te danken. Doelpogingen worden al weken zonder overtuiging ingeschoten, manmeersituaties worden niet benut (zaterdagavond slechts 1 uit 7) en ook conditioneel moet De Reest zich gewonnen geven. Coach De Rapper was dan ook duidelijk in zijn reactie na afloop: “Kijk elkaar en de ogen en besluit wat je wil. Of recreatief en vrijblijvend poloën onderin de derde klasse,
