Meppeler waterpoloërs etaleren ware kracht
De Reest tegen Walvisch is altijd een bijzonder affiche. Allereerst omdat de Meppelers een lange traditie hebben als het gaat over het leveren van spelers ofwel coryfeeën van de Groningse studentenvereniging. Temeer een bijzonder affiche omdat de wedstrijden altijd garant staan voor een boeiende pot waterpolo. De Reest had op voorhand de statistieken achter zich staan als het gaat om de wedstrijden in Groningen. De afgelopen 10 jaar gingen de punten vaker mee naar Meppel dan dat deze in Groningen achterbleven. Ook ditmaal speelde de Reest een prima pot waterpolo en leek een eclatante zege tegen de subtopper een feit. Echter, in het slot ging het bijna volledig mis en stond de Reest met nog 14 seconden te spelen ineens met lege handen. Maar in de laatste seconde werd de dik verdiende gelijkmaker gescoord; 12-12.
Ontwikkeling
De Reest kent tot dusver een moeizaam seizoen. De ploeg is in ontwikkeling door onder andere deinpassing van 3 jeugdige talenten. De talenten Geert Talsma, Rick de Jong en Job Voogt zijn echter een van de belangrijkste steunpilaren van de ploeg en zorgen voor stabiliteit, scorend vermogen en snelheid. Maar in de mix tussen talenten en ervaren krachten is de ploeg in zijn vorming nog duidelijk zoekende naar de chemie en het juiste spelsysteem. Wanneer het geloof en de instelling goed zijn dan kan de ploeg veel bereiken. Alleen wanneer het even niet loopt dan mondt dit nog regelmatig uit in twijfel, ondermaats spel en soms frustratie. Maar met de wetenschap dat er voor de Walvisch ook niets meer op het spel staat, er daardoor nonchalance in de studentenploeg kan sluipen, lagen er in deze wedstrijd kansen voor de Reest. Mits alle puzzelstukjes maar op hun plaats zouden vallen.
Krachtsverschil
In de eerste twee periodes was de Reest heer en meester in Groningen. Zowel verdedigend als aanvallend lag de ploeg met de juiste instelling in het water. De opdrachten werden goed uitgevoerd en de Walvisch liep achter de feiten aan. Met name het overzicht in de aanval en het bereiken van de midvoor liep beduidend beter dan de voorgaande wedstrijden. Tot tweemaal toe sloeg de Reest een gaatje, naar zowel 1-3 als 2-4. Door aantal kleine foutjes waaronder in de counter, nota bene uit een eigen manmeer, kreeg de Walvisch de gelegenheid aan te sluiten. Hierdoor was het krachtsverschil halverwege niet uitgedrukt in de score en stond het ‘gewoon’ nog met 4-4 gelijk.
Maanmeer onbenut
In de derde periode leek het aanvankelijk volledig mis te gaan. Door twee man-meersituaties achter elkaar te benutten wist de Walvisch uit te lopen naar 6-4. Maar de Reest toonde veerkracht en nam duidelijk het initiatief weer over. De verdediging sloot goed en aanvallend was er meer rust en overzicht. De Walvisch moest vele malen aan de noodrem trekken met uiteindelijk zelfs een UMV (praten) tot gevolg in het begin van de vierde periode. De Reest benutte de kansen nu wel goed en boog stand volledig om naar een 6-8 voorsprong. Hoewel de Reest vervolgens de Walvisch te snel de aansluitingstreffer liet scoren hadden de Meppelers daarna met meerdere manmeersituaties het scoreverschil weer naar twee moeten brengen. Dit gebeurde niet en dus scoorde de Walvisch 8-8.
Laatste seconde
In de laatste fase werd het daardoor constant stuivertje wisselen. In scores liep het tot de laatste anderhalve minuut gelijk op tot 11-11. Positief voor de Reest is dat de ‘koppies’ niet letterlijk gingen hangen bij een tegendoelpunt maar dat direct in de eerste de beste tegenvaanval de score weer gelijk werd getrokken. Ook toen had de Reest de wedstrijd naar zich toe moeten trekken want de Walvisch incasseerde diverse uitsluitingen. Uiteindelijk noteerde de Walvisch liefst 15 persoonlijke fouten in de hele wedstrijd, waarvan de Reest er uiteindelijk slechts 4 wist te verzilveren. Tot overmaat van ramp, en niet in lijn met de krachtsverhoudingen, in scoorde de Walvisch op 14 seconden van het laatste fluitsignaal de 12-11. Coach Michael van den Hoofdakker nam direct een time-out en spoorde zijn ploeg nog eenmaal aan. En niet zonder succes want in de allerlaatste seconde was het William Bijker die de 12-12 wist te scoren uit de rebound van een afstandsschot. Doelpunten: Richard Kamphuis 5x, Geert Talsma, Martijn Meijer beiden 2x, Wouter de Vries, William Bijker, Wim Bisschop 1x.
Tevredenheid
Na afloop was er dikke tevredenheid in het Meppeler kamp. Uiteraard waren 3 punten niet onverdiend geweest. Maar het spel en de inzet is de grootste overwinning van vandaag. “Daar moeten we van genieten en trots op zijn”, aldus een tevreden coach Michel van den Hoofdakker.
