Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd om de 5e plek op de ranglijst op het programma voor de waterpoloërs uit Meppel. De strijd werd gestreden in Het Slagman, tegen EZC uit Enschede. EZC speelde de eerste competitiehelft moeizaam en verloor veel onnodige punten, maar inmiddels weet de Twentse equipe weer wat winnen is. Dit tot schril contrast met De Reest, die een fantastische eerste seizoenshelft beleefde, maar sinds de jaarwisseling pruttelt de motor van coach Van den Hoofdakker. Zijn formatie kwakkelt met blessures, de griepgolf raakte ook heren 1 en diverse spelers lijken nog lopende het seizoen hun prioriteiten elders te hebben liggen dan bij het eerste. Gevolg: slechte trainingsopkomst, lage trainingsintensiteit en gebrek aan scherpte en discipline tijdens wedstrijden.
Zo ook afgelopen zaterdag. De Reest begon slap en ongeïnspireerd aan het duel. De normaal zo solide verdediging pruttelde stelselmatig. Met name de inzwemmende acties van EZC waren succesvol. Al in de eerste periode werd er tot vier maal toe iemand van De Reest voor 20 seconden naar de hoek gestuurd. Het was te danken aan keeper Schuring, paal en lat dat EZC in deze eerste periode niet tot scoren kwam. Het eerste wapenfeit was dan ook voor De Reest. De eerste man meer situatie die de ploeg via de nog steeds zieke midvoor Kamphuis verdiende, werd door Driesen goed afgerond. In het slot van de wedstrijd kreeg De Reest dé kans om de voorsprong te verdubbelen; Kamphuis draaide goed weg bij midachter Tom Veldhuizen, maar de afronding liet te wensen over.
De tweede periode liet hetzelfde spelbeeld zien. EZC was de betere ploeg van de twee, maar verprutste de vele kansen die het kreeg. De Reest bracht aanvallend veel te weinig om de missers van EZC af te straffen. Via een overtalsituatie scoorde EZC de gelijkmaker. Ook bij dit doelpunt zag de verdediging van De Reest er weer niet lekker uit. Maarten Flederus, één van de weinige spelers die wel zijn niveau haalde, zette De Reest met een bekeken schot weer op voorsprong. Halverwege de tweede periode wist EZC de kansen wel te benutten en zette zich voor het eerst deze wedstrijd op voorsprong. Tot overmaat van ramp verloor De Reest al halverwege de wedstrijd één van zijn verdedigers met een UMV.
In de derde periode gooide EZC de schroom van zich af en bleef De Reest achter de feiten aanlopen. In mum van tijd counterden de Tukkers naar een 6-2 voorsprong. Het was pas ver in de derde periode dat De Reest weer eens van zich liet horen. Martijn Meijer rondde een manmeer situatie goed af. In het slot van de derde periode kon De Reest eindelijk aanvallend wat meer laten zien en kwam tot 7-5. Toch liet EZC zich niet van de wijs brengen en bracht in het slot van de derde periode de marge weer op 3.
In de vierde periode bleef De Reest aanvallend prutsen en verdedigend te zwak spelen met uitsluitingen tot gevolg. De verder onzichtbare Stefan Goedknegt pakte zijn derde persoonlijke fout en ook Driesen deelde in de malaise door twee keer binnen een halve minuut eruit gestuurd te worden. EZC speelde ondertussen frank en frey verder en liep gemakkelijk uit naar 12-5. Pas in het slot van de wedstrijd ging De Reest eindelijk fatsoenlijk spelen, of het was EZC die de teugels liet vieren. Maar toen het gat al ruimschoots geslagen was, wist De Reest nog vier keer achter elkaar het net te vinden en sloot de wedstrijd zodoende af met 12-9.
De uitslag doet wellicht een spannende strijd vermoeden, maar niets is minder waar. De Reest speelde ongeïnspireerd en slap. Volgende week ontvangt de ploeg directe concurrent Deltasteur in het eigen Hesselingen. Wil de ploeg zijn doelstelling top 5 waarmaken, dan móet er gewonnen worden. Maar dat kan alleen wanneer alle spelers zich realiseren waar ze met elkaar aan begonnen zijn. En dat kwartje moet niet op de wedstrijddag vallen, maar al tijdens de trainingen.
