Afgelopen weekeinde moesten de waterpoloheren van de Reest aantreden tegen de reserves van SGHA uit Heerenveen. Een aantal factoren leek op voorhand van essentieel belang voor deze wedstrijd. Eén van deze factoren is dat in de nieuwe opzet van de bondscompetitie spelers uit een eerste team in de gelegenheid worden gesteld om ook in een tweede team te spelen. Daarnaast heeft SGHA zich de laatste jaren enorm ontwikkeld en beschikt het heden ten dagen over zeer talentvolle jeugdspelers waarvan er een aantal in het reserve seniorenteam spelen. Kortom genoeg factoren waarom de Reest op een heet avondje waterpolo kon rekenen in Heerenveen. Coach Erik Nonhebel noemde de wedstrijd dan ook een goede graadmeter voor de huidige positie van het team.
In de eerste periode leek het erop dat de vooringeschatte vermoedens van de Reest compleet tot uiting kwamen. SGHA speelt met een jong talentvol team aangevuld met routiniers en spelers uit het eerste. De Reest kwam erg timide en tam uit de startblokken en speelde SGHA daarmee volledig in de kaart. SGHA nam dan ook brutaal de leiding en vervolgens leken de friezen uit te lopen naar een grotere voorsprong. In tegenstelling tot het nemen van deze grotere voorsprong was het de Reest wat aansluiting wist te vinden. De Reest kreeg een manmeersituatie en deze buitenkans werd door Jeroen Flederus direct benut.
Hoewel er met een 1-1 ruststand na de 1e periode niets aan de hand leek hamerde coach Erik Nonhebel er nadrukkelijk op om actiever te gaan waterpoloën. Echter, het tegenovergestelde werd werkelijkheid want het was wederom SGHA wat de leiding nam. Martijn Meijer vond kort daarop wel weer de aansluiting door middel van het verzilveren van een strafworp. Het spel bleef hierna op en neer gaan zonder dat één van de twee ploegen duidelijk de betere was. SGHA scoorde wel eerst de 3-2 waarna David IJben in een knappe combinatie met Martijn Meijer de 3-3 liet noteren.
In de derde periode schakelde de Reest een versnelling hoger. Met name de belangrijkste spelers van SHGA werd geen ruimte gegund om gevaar te stichten. Doordat de Reest verdedigend de zaken goed op orde had kwam het ook beter tot het aanvalsspel toe. Dit resulteerde erin dat Reest voor het eerst in de wedstrijd de leiding kon nemen. Vanuit een prima uitgevoerde break was het Martijn Meijer die de keeper verschalkte met een bekeken lob. SGHA gaf zich niet zomaar gewonnen en scoorde de gelijkmaker vanuit een manmeersituatie. Kort daarop kreeg de Reest tot tweemaal toe een manmeersituatie. Dit illustreert het moment in de wedstrijd waarin de Reest duidelijk de betere ploeg was en de wedstrijd vroegtijdig had moeten beslissen. Helaas wist de Reest niet alle kansen te verzilveren. Slechts in één van deze momenten werd het doel getroffen en wel door Roelof Driesen. Hierdoor werd de derde periode met een minimale voorsprong van 4-5 afgesloten waardoor in de beslissende en laatste periode alles nog open was.
In de laatste periode bleek de Reest veel energie te putten uit het feit dat het op voorsprong stond. De Reest creëerde diverse kansen en SGHA kon zich alleen maar beperken tot verdedigen. Bram van der Zwan forceerde het definitieve gat door een manmeersituatie feilloos af te ronden. SGHA stribbelde nog wel wat tegen maar de Reest bleef alert waardoor de wedstrijd veilig kon worden uitgespeeld. Het laatste wapenfeit kwam op naam van Eelco Bakker die met een prachtige stootbal de 4-7 eindstand bepaalde in het voordeel van de Reest. Na afloop heerste er een gevoel van opluchting in met meppeler kamp. Hoewel het spel in deze wedstrijd behoorlijk te wensen overliet keerden de meppeler waterpoloheren huiswaartsmet de punten op zak!
